Objawy świerzbu. W przypadku zarażenia się świerzbem po raz pierwszy objawy mogą nie występować nawet do 6 tygodni. W tym czasie jednak choroba się rozwija i jest zaraźliwa. Do najczęstszych objawów świerzbu należą świąd i grudkowata wysypka, które są najbardziej dokuczliwe w nocy i po kąpieli, na skutek rozgrzania skóry.
Świerzb jest chorobą, która dotyka nie tylko ludzi ale i zwierzęta. Przenosi się dość łatwo i może dotknąć nie tylko psy ale i koty. Współczesne metody leczenia są skuteczne ale i długotrwałe. Co ważne jest chorobą, której nie wolno u kota – czym jest i jakie są jego rodzaje?Jak kot może zarazić się świerzbowcem?Jak wygląda świerzb u kota? Świerzb u kota objawyJak wyleczyć świerzb u kota?Co na świerzb u kota zastosuje lekarz?Czy można zarazić się świerzbem od kota?Świerzb u kota – czym jest i jakie są jego rodzaje?Jedną z częstych i typowych chorób pasożytniczych występujących u kotów jest zakażenie świerzbowcem. Świerzb koci aktywnie rozwija się na powierzchni skóry zwierzęcia oraz w jego głębszych warstwach. Pajęczak ten, żywi się tkanką swojego żywiciela, a poprzez składanie jaj rozprzestrzenia się na coraz dalsze obszary. W przypadku kotów wyróżnia się dwa rodzaje świerzbowca, z zależności od miejsca, które z nich jest pasożyt notoedres cati, czyli świerzb skórny u kota, który łatwo przenosi się pomiędzy zwierzętami, jednak bardzo rzadko atakuje ludzi. Mogą przenosić się pomiędzy kotami poprzez kontakt pośredni lub bezpośredni. Tworzy małe skupiska na skórze zwierzęcia, prowadząc do powstawania wyłysienia, stanów zapalnych, w niektórych, skrajnych przypadkach do wyniszczenia bardzo częstym rodzajem tej choroby pasożytniczej jest świerzbowiec uszny, bardzo często występujący u małych kociąt. Pasożyt powoduje podrażnienie przewodów słuchowych, a nieleczony doprowadza do zapalenia kot może zarazić się świerzbowcem?Świerzb u kota pojawia się z reguły na skutek kontaktu z innymi chorymi osobnikami. Najbardziej narażone na zachorowanie są małe kocięta, przebywające w dużych miotach, u których dopiero rozwija się naturalna odporność. Drugą grupę ryzyka stanowią koty wychodzące, mające regularny kontakt z innymi nowe zwierzę do domu, warto pamiętać o kontrolnej wizycie u weterynarza, który wykluczy ewentualne choroby. Zwierzęta wychodzące powinny być stale obserwowane, celem wykluczenia powstawania stanów chorobowych. Posiadając kilka kotów w domu, warto pamiętać, że jeśli jeden z nich zachowuje na świerzb, kolejne automatycznie znajdują się w grupie wysokiego ryzyka. W takim przypadku kluczowa jest kompleksowa diagnostyka i leczenie, całej grupy wygląda świerzb u kota? Świerzb u kota objawyŚwierzb u kotów ma dość charakterystyczne objawy. Jednym z nich jest uporczywe drapanie się zwierzęcia po uszach. W związku z dużym dyskomfortem w tym rejonie koty często otrzepują głowę i potrząsają nią. Zdarza się, że inaczej niż dotychczas układają uszy oraz ocierają się nimi o różne przedmioty. Świąd u kota spowodowany jest namnażaniem oraz aktywnością pasożyta. Do innych objawów świerzbowca u kota zaliczyć należy:powstawanie licznych ran na głowie oraz w okolicach uszu,przerzedzenie sierści wokół uszu,w skrajnych przypadkach całkowite wyłysienie,ciemną wydzielinę znajdującą się w kanałach słuchowych,białe pęcherzyki, świadczące o złożeniu jaj przez diagnozę może postawić lekarz weterynarii po analizie materiału przez wyleczyć świerzb u kota?Obecnie istnieje wiele skutecznych sposobów na to jak leczyć świerzb u kota. Pierwszą czynnością, jaką podejmie lekarz weterynarii, jest dokładne wyczyszczenie uszu oraz miejsc zmienionych chorobowo przez pasożyty. W przypadku, gdy pasożyty znajdują się głęboko, konieczne może okazać się dokładne płukanie uszu. Należy pamiętać, że nie wolno na własną rękę próbować leczyć świerzbowca. Weterynarz dobierze odpowiednie leki, a w bardzo skrajnych i zaawansowanych przypadkach zaleci kurację antybiotykami oraz lekami na świerzb u kota zastosuje lekarz?Najczęściej będą to preparaty przeciwpasożytnicze, dostępne w formie kropli lub maści. Kuracja często kontynuowana jest w domu, w tym celu weterynarz przepisuje krople spot-on do łatwej aplikacji w domowych warunkach. Kuracja najczęściej trwa około 2 tygodnie, jednak w niektórych przypadkach może wydłużyć się nawet do 1,5 – 2 można zarazić się świerzbem od kota?Wiele osób zastanawia się, czy koci świerzb jest zaraźliwy dla ludzi. Jeśli właściciel zachowuje i przestrzega odpowiednich zasad higieny, istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo zarażenia się świerzbowcem od zwierząt domowych. W skrajnych sytuacjach, w przypadku obniżonej odporności właściciela, choroba ta może przejść na człowieka od jego pupila. Dzieje się to niezwykle rzadko, ponieważ ludzka skóra nie jest zbyt atrakcyjna dla pasożyta, jakim jest świerzbowiec. Objawy zakażenia u ludzi stosunkowo łatwo rozpoznać. Zalicza się do nich świąd skóry oraz jej zaczerwienienie. Większość objawów mija samoistnie, jednak w przypadku dzieci, zalecana jest wizyta u lekarza pierwszego kontaktu.
A u nas dzisiaj taki oto mikrokosmos, czyli świerzb uszny kota. Świerzb odżywia się złuszczonym naskórkiem, co powoduje ogromny dyskomfort pupila
Świerzb to choroba, która może dotknąć człowieka, ale także wiele rodzajów zwierząt. Jest ona zagrożeniem również dla kota. Jednak czym tak naprawdę jest świerzb i co go wywołuje? Przede wszystkim jak leczyć to nieprzyjemne schorzenie u kota? Czym jest świerzb u kota? Świerzb to choroba pasożytnicza. Oznacza to, że jest schorzeniem wywołanym przez żywe stworzenie pasożytujące na ciele kota. Czym zatem jest świerzb? Jest to mikroskopijnych rozmiarów pajęczak. W przypadku kotów, świerzby mogą atakować dwa obszary ciała. Czasami świerzb pasożytuje na skórze, drążąc w niej kanaliki i rozmnażając się. Natomiast częstszym schorzeniem u kotów jest świerzb uszny. Jak nietrudno się domyślić, w tym przypadku pasożyt pojawia się w uchu żywiciela. Diagnoza problemu Ażeby możliwe było leczenie, najpierw niezbędna jest diagnoza. Jak rozpoznać świerzb u kota? Dla doświadczonego lekarza weterynarii nie jest to nic trudnego. W celu wykonania badania pobiera on kawałek naskórka, w przypadku podejrzenia zaatakowania skóry, lub wymaz z ucha w przypadku podejrzenia świerzbu usznego. Następnie wykonuje badanie przy użyciu mikroskopu w poszukiwaniu pasożytów. Skuteczne leczenie świerzbu u kota W przypadku wykrycia świerzbu u kota lekarz weterynarii zarządza odpowiednie leczenie. Metody lecznicze po części są uzależnione od zaawansowania choroby. Podobnie jest zresztą z czasem wyleczenia, który jest krótszy w przypadku mniejszej ilości pasożytów. Niemniej jednak etapy leczenia zwykle przebiegają dosyć podobnie. Pierwszym etapem jest dokładne wyczyszczenie obszaru, w którym zalęgły się pasożyty. Jeżeli jest to skóra, wykonuje się jej mycie, natomiast jeśli pasożyty osiadły w uszach, należy wypłukać uszy kota. Następnie przychodzi czas na preparaty przeciwpasożytnicze dla kota. Występują one w różnych formach. Mogą być aplikowane w postaci kropel. Preparaty mogą występować w formie sprayu, ale też w formie maści. Do tego wykorzystuje się również przeciwpasożytnicze preparaty dla kota typu on-spot. Przeważnie terapia trwa kilka tygodni. W najmniej zaawansowanym stadium pasożyt może zostać zwalczony nawet w 2 tygodnie. Czasami jednak leczenie świerzbu u kota trwa nawet półtora miesiąca. Mowa o przypadkach, których leczenie zaczęto w zaawansowanym stadium. Konsekwencją zaatakowania przez świerzb mogą być zakażenia bakteryjne oraz stany zapalne. W takim przypadku konieczne jest wsparcie leczenia antybiotykami lub lekami przeciwzapalnymi. O tym, jakie środki zastosować oraz jak długo należy to robić każdorazowo powinien decydować lekarz weterynarii.
Świerzb u kota i psa: jak rozpoznać i leczyć świerzbowca? Lekarz weterynarii Krystyna Skiersinis Świerzb najczęściej stwierdzany jest u kotów i psów przebywających w dużych skupiskach, jak na przykład hodowle czy schroniska.
Świerzb u kota to choroba przenoszona przez roztocza. Uporczywy świąd, strupy, łuszczenie się skóry i wydzielina z uszu to pierwsze objawy choroby. spis treści 1. Rodzaje świerzbu u kota 2. Świerzb drążący u kota 3. Objawy i leczenie świerzbu 4. Świerzb uszny u kota 5. Jak leczyć koci świerzb? rozwiń 1. Rodzaje świerzbu u kota Świerzb u kota to choroba skórna wywołana pałeczkami bakterii bytujących na ciele nosiciela. Samice pasożytów składają w sierści jaja, drążąc w skórze tunele. Zobacz film: "Kot z "ludzką twarzą"" To właśnie od sposobu zakażenia bierze się nazwa pierwszego rodzaju świerzbu u kota – świerzb drążący. Innym rodzajem jest świerzb uszny, zwany otodektozą. W tej chorobie pasożyty nie wpijają się w skórę, a jedynie rozwijają się na jej powierzchni w kanale słuchowym. Świerzb u kota jest chorobą typowo zwierzęcą, jednak osoby o niskiej odporności mogą zarazić się od pupili. 2. Świerzb drążący u kota Świerzb drążący wywołują pasożyty o nazwie Notoedres cati. Do zakażenia roztoczami dochodzi w sposób bezpośredni, czyli poprzez kontakt zwierzęcia z innym kotem u którego zdiagnozowano świerzb. Świerzb szybko rozprzestrzenia się w skupiskach zwierząt żyjących na ulicy czy w schroniskach. Choroba rzadko jest przenoszona przez pielęgnację, w tym szczotkowanie. 3. Objawy i leczenie świerzbu Pierwszymi objawami świerzbu u kota jest miejscowe łysienie i zaczerwienienia skóry. Zmiany wkrótce przeradzają w żółte, łuszczące się strupy. Świerzb u kota rozwija się głównie w okolicach uszu, głowy i szyi. Zmianom towarzyszy uporczywy świąd. Leczenie świerzbu u kota opiera się na wygoleniu miejsc zmienionych chorobowo i stosowaniu specjalnych szamponów (w tym antybakteryjnych i przeciwgrzybiczych) przy wsparciu antybiotykoterapii. 4. Świerzb uszny u kota Świerzb uszny rozwija się na powierzchni skóry i jest stosunkowo łatwy do zdiagnozowania i leczenia, ponieważ pasożyty nie wdrążają się w głąb ciała. Wywołany przez Otodectes cynotis, roztocza żywiące się obumarłym naskórkiem. Do zarażenia świerzbem usznym u kota dochodzi wyłącznie poprzez kontakt z innym chorym zwierzęciem. Choroba atakuje głównie młode koty w okresie wzrostu. 5. Jak leczyć koci świerzb? Chory kot potrząsa głową i drapie się w okolicy uszu. Świerzb u kota charakteryzuje się też bezwonną, brunatną wydzieliną w postaci strupków. Koty chore na świerzb zaczynają tracić słuch, a także miewają objawy neurologiczne. Drapanie i powstawanie strupów na małżowinie i szyi dobitnie świadczy o świerzbie u kota. Leczenie świerzbu usznego u kota opiera się na starannej pielęgnacji i higienie kanału usznego. Stosuje się też domiejscowe preparaty przeciwko roztoczom w postaci kropli i maści. Zobacz też Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
W przypadku psa, świerzb uszny jest wywoływany przez pasożyty zwane psami, które żyją w uszach zwierzęcia. Pasożyty te składają jaja, które są rozmnażane przez kontakt zwierzęcia z innymi zwierzętami. Pierwszym krokiem w leczeniu świerzbu usznego u psa jest zidentyfikowanie pasożyta.
Ĺšwierzb u kota to choroba pasoĹĽytnicza o wysokim współczynniku zaraĹĽania. Wystarczy bowiem przelotny kontakt zwierzÄ™cia z chorym osobnikiem, by zarazić siÄ™ Ĺ›wierzbowcem. Wbrew obiegowej opinii, Ĺ›wierzbowiec atakuje nie tylko bezdomne czy wolnoĹĽyjÄ…ce, zaniedbane koty – to rĂłwnieĹĽ przypadĹ‚ość, ktĂłra moĹĽe dotknąć zadbane zwierzÄ™ta ĹĽyjÄ…ce wĹ›rĂłd opiekujÄ…cych siÄ™ nimi starannie ludzi. Zapraszamy do lektury materiaĹ‚u, w ktĂłrym wyjaĹ›nimy, jak rozpoznać zagroĹĽenia zwiÄ…zane z tÄ… chorobÄ… pasoĹĽytniczÄ…. ZdjÄ™cie ilustracyjne / Adobe Stock Ĺšwierzbowiec u kota – rodzaje choroby pasoĹĽytniczej Ĺšwierzbowiec jest powszechnie wystÄ™pujÄ…cym na Ĺ›wiecie, niewielkich rozmiarĂłw pasoĹĽytniczym pajÄ™czakiem z rzÄ™du roztoczy. W naturze wystÄ™puje kilka rodzajĂłw tego pasoĹĽyta: psi, koci, ludzki czy bydlÄ™cy. Ĺšwierzbowiec bytuje na skĂłrze lub tuĹĽ pod jej powierzchniÄ…, ryjÄ…c korytarze w jej tkankach. Ĺ»ywi siÄ™ zniszczonym naskĂłrkiem i wysiÄ™kiem ze skĂłry. Nazwa choroby, Ĺ›wierzb, pochodzi od Ĺ›wiÄ…du, jaki pasoĹĽyt prowokuje swÄ… aktywnoĹ›ciÄ…. W przypadku kotĂłw, Ĺ›wierzbowiec wystÄ™puje w dwĂłch odmianach: drÄ…ĹĽÄ…cej i usznej. Ĺšwierzbowiec drÄ…ĹĽÄ…cy u kota Notoedres cati Ĺšwierzbowiec drÄ…ĹĽÄ…cy u kota bytuje na skĂłrze swojego ĹĽywiciela, kota. PajÄ™czak ryje w tkance naskĂłrka korytarze, w ktĂłrych samica pasoĹĽyta skĹ‚ada jaja. Aktywność Ĺ›wierzbowca na skĂłrze i pod jej powierzchniÄ… wywoĹ‚uje bolesny i draĹĽniÄ…cy Ĺ›wiÄ…d. PasoĹĽyt drÄ…ĹĽÄ…c tunele w naskĂłrku ĹĽywi siÄ™ spowodowanym przez siebie wysiÄ™kiem ropnym i zniszczonÄ… tkankÄ…. Ĺšwierzbowiec drÄ…ĹĽÄ…cy jest chorobÄ… silnie zaraĹşliwÄ…. OfiarÄ… pasoĹĽyta padajÄ… mĹ‚ode osobniki i starsze zwierzÄ™ta. CzĹ‚owiek rzadko zaraĹĽa siÄ™ Ĺ›wierzbowcem drÄ…ĹĽÄ…cym. Objawy Ĺ›wierzbu drÄ…ĹĽÄ…cego Wczesnymi objawami Ĺ›wierzbu drÄ…ĹĽÄ…cego sÄ…: miejscowe wyĹ‚ysienia na skĂłrze zaczerwienienia skĂłry na obszarze gĹ‚owy (koĹ„cĂłwki maĹ‚ĹĽowin usznych i pysk) Koty zaatakowane przez Ĺ›wierzbowca silnie siÄ™ drapiÄ… i wylizujÄ… swÄ™dzÄ…ce miejsca. W ten sposĂłb przenoszÄ… same pasoĹĽyta na pozostaĹ‚e obszary skĂłry. Nieleczony Ĺ›wierzb drÄ…ĹĽÄ…cy moĹĽe zająć znaczne poĹ‚acie ciaĹ‚a kota, a u sĹ‚abszych osobnikĂłw doprowadzić do Ĺ›mierci. Ĺšwierzbowiec uszny u kota Otodectes cynotis – objawy Charakterystycznymi objawami Ĺ›wierzbowca usznego sÄ…: silny Ĺ›wiÄ…d obejmujÄ…cy poczÄ…tkowo okolice gĹ‚owy i uszu miejscowe wyĹ‚ysienia nerwowe, kompulsywne wydrapywanie i wylizywanie skĂłry zmiany w zachowaniu – agresja, nerwowość, apatia ocieranie siÄ™ gĹ‚owÄ… o wystajÄ…ce przedmioty wydzielina z uszu chorobowo zmienione poĹ‚acie skĂłry zaczerwienienia strupy Ĺ‚uszczÄ…ca siÄ™ skĂłra zgrubienie, marszczenie naskĂłrka infekcje i zmiany dermatologiczne caĹ‚ego ciaĹ‚a utrata sĹ‚uchu Cykl ĹĽyciowy Ĺ›wierzbowca Cykl rozwojowy ektopasoĹĽyta trwa okoĹ‚o dwĂłch, trzech tygodni. Najpierw dorosĹ‚e osobniki Ĺ›wierzbowca kopulujÄ… na powierzchni skĂłry, a nastÄ™pnie samica (Notoedres cati) w wydrÄ…ĹĽonych w naskĂłrku tunelach skĹ‚ada jaja. Po kilku dniach z jaj wykluwajÄ… siÄ™ larwy. Larwy ĹĽywiÄ… siÄ™ szczÄ…tkami naskĂłrka i wysiÄ™kiem powstaĹ‚ym w skutek aktywnoĹ›ci pasoĹĽyta w skĂłrze. W ciÄ…gu kilku nastÄ™pnych dni nastÄ™puje wylinka i larwy przeksztaĹ‚cajÄ… siÄ™ w nimfy, ktĂłre z kolej po nastÄ™pnej przemianie przeobraĹĽajÄ… siÄ™ w postacie dorosĹ‚e. DĹ‚ugość ĹĽycia Ĺ›wierzbowca trwa trzy do czterech tygodni. PasoĹĽyt drÄ…ĹĽÄ…cy Notoedres cati ma tendencje do grupowania siÄ™, tworzÄ…c maĹ‚e gniazda. Inwazja pajÄ™czaka rozpoczyna siÄ™ od uszu, by nastÄ™pnie rozprzestrzeniać siÄ™ na resztÄ™ ciaĹ‚a. Ĺšwierzbowiec drÄ…ĹĽÄ…cy atakuje wyĹ‚Ä…cznie koty, natomiast Ĺ›wierzbowiec uszny moĹĽe wystÄ™pować u psĂłw, kotĂłw, lisĂłw lub krĂłlikĂłw. Ĺšwierzbowiec uszny Otodectes cynotis bytuje w przewodach sĹ‚uchowych zwierzÄ™cia. PasoĹĽyta moĹĽna zaobserwować goĹ‚ym okiem. Przypomina maĹ‚e, ruchome punkty na skĂłrze uszu. Typowym symptomem otodektozy jest brÄ…zowa, woskowa, bezwonna wydzielina. W przypadku wtĂłrnego nadkaĹĽenia, wydzielina moĹĽe posiadać przykry zapach zwiÄ…zany z postÄ™pujÄ…cÄ… infekcjÄ… dermatologicznÄ…: bakteryjnÄ…, wirusowÄ… lub grzybicznÄ…. Ĺšwierzbowiec uszny wywoĹ‚uje swÄ… aktywnoĹ›ciÄ… znaczny dyskomfort u zaatakowanego zwierzÄ™cia. Diagnostyka i leczenie Ĺ›wierzbu u kota Lekarz weterynarii w celu postawienia diagnozy pobiera prĂłbki zmienionej chorobowo skĂłry. MateriaĹ‚ biologiczny poddawany jest badaniom laboratoryjnym. Leczenie dermatozy polega na eliminacji ektopasoĹĽyta i zniwelowaniu skutkĂłw jego dziaĹ‚alnoĹ›ci. OprĂłcz aplikacji Ĺ›rodkĂłw bĂłjczych dla pasoĹĽyta, moĹĽe być konieczne podanie antybiotykĂłw. W zaleĹĽnoĹ›ci od nasilenia objawĂłw choroby, leczenie moĹĽe trwać do kilku miesiÄ™cy. PrzejdĹş do nastÄ™pnej strony
Świerzb u chomika powoduje ogromny dyskomfort i ciągłą potrzebę drapania. Sprawdź, co wywołuje chorobę i jak ją pokonać.
Opiekunowie kotów często pojawiają się w gabinetach weterynaryjnych przerażeni stanem skóry swoich podopiecznych. W ciągu zaledwie kilku godzin koty owładnięte świądem potrafią doprowadzić swoją skórę do opłakanego stanu. I nie ma większego znaczenia, jaka jest przyczyna świądu: pasożyty, alergia pokarmowa czy reakcja uboczna po podaniu leków. Koty szukające ulgi od świądu mają litości dla swojej skóry. Kompulsywnie drapiąc się potrafią zedrzeć całą warstwę sierści i pozostawić krwawiące strzępy skóry broczącej surowiczym płynem. W poniższym materiale zajmiemy się jedną z przyczyn świądu u kotów – świerzbem. Zapraszamy do lektury. Świerzbowiec – pasożytniczy pajęczak Świerzb to choroba skóry wywoływana przez obecność i aktywność niewielkiej wielkości pasożytniczego pajęczaka z rzędu roztoczy – świerzbowca. Świerzbowiec jest pasożytem kosmopolitycznym, występuje praktycznie na każdym kontynencie i w kilku odmianach. Atakuje zarówno ludzi, psy, koty i bydło. Świerzbowiec jest ektopasożytem, żeruje pod lub na powierzchni skóry swojego żywiciela, żywiąc się wyciekającym z ran płynem surowiczym, naskórkiem albo wydzieliną z kanałów słuchowych (w przypadku świerzbowca usznego). Świerzbowiec u kota – cykl rozwojowy Samice świerzbowca w postaci zdolnej do rozrodu odbywają akt kopulacji na powierzchni skóry swego żywiciela. Następnie drążą w skórze korytarze, by w ich zakamarkach złożyć jaja. Z jaj po kilku dniach wykluwają się larwy, które następnie przechodzą w kolejną formę, nimfę. Aby przekształcić się w ostateczną postać, osobnika dorosłego zdolnego do prokreacji, nimfa odbywa jeszcze jedną wylinkę. Cykl rozwojowy świerzbowca nie jest długi, trwa od dwóch do trzech tygodni, lecz duża płodność samic oraz skuteczność w zarażaniu kolejnych ofiar sprawiają, iż trudno wyeliminować inwazję pasożytniczą, jeśli już do niej dojdzie. Świerzb u kota – prawda i mity Jednym z powszechnie pokutujących mitów na temat świerzbu jest przekonanie, iż choroba ta dotyka wyłącznie zaniedbane, bezdomne i chore koty. To nieprawda. Faktem jest, że duże skupiska zwierząt, takie jak przytuliska, śmietniki, przytułki sprzyjają rozprzestrzenianiu się choroby, lecz świerzb z powodzeniem może się przenieść na doskonale traktowane i objęte czułą opieką koty domowe. Zarażenie świerzbem może nastąpić wskutek przelotnego, krótkiego kontaktu z zarażonym osobnikiem. Opiekunowie powinni wiedzieć, jak wyglądają symptomy choroby oraz znać metody profilaktyki, by mogli szybko rozpoznać i zapobiec inwazji ektopasożyta. Świerzb u kota – rodzaje choroby pasożytniczej Świerzb atakujący koty może przybrać dwie formy: świerzb drążący i uszny. Świerzbowiec drążący koci Notoedres cati to pasożyt charakteryzujący się dużą zaraźliwością. Przeniesienie na nowego gospodarza następuje już po krótkim kontakcie z chorym zwierzęciem lub z przedmiotem, którego zarażony kot używał. Pierwsze symptomy aktywności świerzbowca drążącego kociego pojawiają się pod postacią miejscowych łysych plam na skórze, zaczerwienionych miejsc na głowie kota, zwłaszcza na koniuszkach małżowin usznych. Obecność świerzbowca drążącego wywołuje u kota silny świąd. Kot nie potrafi się powstrzymać od kompulsywnego wygryzania swędzących miejsc oraz drapania, czym jednocześnie nieświadomie przyczynia się do rozprowadzania infekcji na inne części ciała. Niezwykle ważne jest, by jak najszybciej zatrzymać namnażanie pasożyta, gdyż walka z ektopasożytem bardzo osłabia układ immunologiczny kota i może doprowadzić zwierzę do zgonu. Świerzbowiec drążący koci – rozwój choroby i zagrożenia dla kota Kot zaatakowany przez świerzbowca drążącego nie potrafi pohamować się przed gwałtownym drapaniem swędzącej skóry. Wyrządza sobie jednocześnie kolejne szkody, które pogłębiają zły stan ciała zwierzęcia. W poraniony drapaniem naskórek wdają się w krótkim czasie infekcje bakteryjne, grzybiczne i wirusowe, co tylko wzmaga świąd, a spirala problemu zdaje się nie mieć końca. Zmagający się ze świerzbem drążącym kot bardzo cierpi. Poraniona skóra, nadkażenia wtórne związane z kolejnymi infekcjami mają negatywny wpływ na komfort kota. Zwierzę może przejawiać zachowania agresywne i skrajnie nerwowe. Przestaje odczuwać radość, apetyt i potrzebę zabawy. Unika swego opiekuna i traci na wadze. Jeśli opiekun nie wdroży szybko leczenia, choroba postępuje obejmując kolejne części ciała: kończyny, stawy skokowe, podbrzusze, mostek i grzbiet. Miejsca chorobowo zmienione łysieją, łuszczą się, marszczą i następuje zgrubienie naskórka. Świerzbowiec uszny Otodectes cynotis to pasożyt bytujący na zewnętrznych częściach przewodów słuchowych kota. Aktywność świerzbowca usznego, podobnie jak w przypadku świerzbowca drążącego znacznie obniża komfort życiowy kota, wywołuje bolesne i swędzące zmiany na skórze gospodarza, prowadzi do wtórnych nadkażeń i zmian w zachowaniu zwierzęcia. Świerzbowiec uszny przeważnie ogranicza pole swego działania do przewodów słuchowych kota. W nielicznych przypadkach infekcja rozprzestrzenia się na inne części ciała. Szczególnie narażone na inwazję pasożyta i wywołane nią powikłania są młode koty, osłabione chorobami oraz cierpiące na spadek odporności. Symptomy inwazji świerzbowca usznego u kota Znakiem pozwalającym rozpoznać obecność świerzbowca usznego u kota jest specyficzna wydzielina z przewodów słuchowych zwierzęcia. Najczęściej nie wydziela żadnego zapachu, jest sucha, ma barwę ciemną o woskowatej konsystencji. Jeśli jednak kot drapaniem zainfekuje sobie skórę uszu grzybami lub bakteriami, wydzielina może nabrać zapachu. Pojedyncze osobniki świerzbowca usznego są na tyle duże, że można je zobaczyć gołym okiem. Wyglądają jak małe, białe punkciki na powierzchni skóry uszu kota. Jeśli inwazja świerzbowca usznego nie przybiera pokaźnych rozmiarów, kot może nie manifestować w wyraźny sposób obecności intruza, lecz w przypadku zmasowanej inwazji sytuacja zaczyna się pogarszać. Kot zaczyna się kompulsywnie drapać w okolice głowy i uszu, ocierać o ostre krawędzie mebli lub krzaków i zachowywać w nerwowy, czasem agresywny sposób. Sposoby leczenie świerzbu u kota W przypadku zdiagnozowania u kota świerzbowca drążącego, lekarz weterynarii przeważnie zaleca przed aplikacja preparatów eliminujących ektopasożyta zmiękczenie skóry zmienionej chorobowo i usunięcie strupów. Natomiast w przypadku świerzbowca usznego zaleca się stosowanie miejscowo preparatów typu spot on o działaniu zabójczym dla pajęczaków. Proces leczenia kota ze świerzbu jest wymagający zarówno dla kota, jak i dla opiekunów. Kluczową rolę pełni tu współpraca z lekarzem weterynarii i stosowanie się do zaleceń medycznych. Przejdź do następnej strony
Świerzb pęcherzowy – pojawia się u osób starszych w formie pęcherzy i nadżerek. Najczęściej dotyka osoby starsze, obłożnie chore, o niskiej higienie osobistej i słabej odporności. Podatne na niego są osoby z wcześniej wykrytym AZS. Zmiany skórne – objawy świerzbu na dłoniach, fałdach skórnych i w innych miejscach
Porada zoologiczna Objawy: Świerzb uszny wywoływany jest przez pasożyta Otodectes cynotis. Żyje on wewnątrz kanału słuchowego, żywi się naskórkiem kota. Przy okazji jego inwazji wewnątrz małżowiny usznej pupila pojawia się brunatno-brązowa wydzielina zbudowana z martwego naskórka i odchodów pajęczaka, w przypadku nadkażenia o innej genezie – także z bakterii. Charakterystyczny zapach wspomnianej wydzieliny sprawia, że często lekarz weterynarii właśnie nim sugeruje się przy podejmowaniu decyzji o podjęciu kolejnych działań diagnostycznych. Zapach wydzieliny odróżnia ją od zwykłej, naturalnie występującej w uchu, woskowiny. Zachowanie kota: Kot zarażony świerzbowcem rozdrapuje wnętrze ucha, czasem aż do krwi. Może się także drapać po zewnętrznej stronie małżowiny. Często zwierzę potrząsa głową, próbując wytrzepać coś z ucha, niejednokrotnie trzyma głowę przechyloną w stronę zainfekowanej małżowiny, czasem przytrzymuje ucho opuszczone. Swędzenie może być dla pupila bardzo uciążliwe. Obserwowanie zachowania zwierzęcia jest o tyle ważne, że w niektórych przypadkach wydzielina nie występuje w ogóle w małżowinie. Dopiero po bliższych oględzinach, sprowokowanych właśnie zachowaniem zwierzęcia, można ją zauważyć. Skutki: Nieleczony świerzbowiec uszny znacznie pogarsza komfort życia zwierzęcia. Jego występowanie często wiąże się z pojawieniem się infekcji bakteryjnych i grzybiczych w obrębie aparatu słuchowego, co zwiększa skłonność do zapaleń. Należy pamiętać, że zapalenie ucha środkowego skutkować może trwałym uszkodzeniem słuchu, a wewnętrznego – nawet śmiercią zwierzęcia. Sam świerzbowiec (bez powikłań) nie przynosi tak dramatycznych konsekwencji, ale nie jest to pasożyt, z którym organizm kota sam sobie poradzi. Niezbędne jest podjęcie leczenia farmakologicznego. Leczenie: Są trzy metody leczenia świerzbowca usznego u kota – leczenie miejscowe (wnętrze ucha), ogólnoustrojowe (zastrzyki) oraz środkami do stosowania zewnętrznego (krople przeciw pasożytom): leczenie miejscowe – w pierwszej fazie gruntownie i delikatnie czyścimy ucho z wszelkich wydzielin. Możemy do tego użyć zwartego w budowie (aby uniknąć pozostawiania włókien) wacika kosmetycznego oraz letniej, przegotowanej wody. Należy bardzo uważać, aby nie uszkodzić wnętrza uch kota. Jeśli istnieją przeciwwskazania do samodzielnego wykonania zabiegu (nerwowy kot, obawy opiekuna) należy zwrócić się o pomoc do lekarza weterynarii. Do czystego ucha należy, przy pomocy dołączonego aplikatora, wprowadzić przepisane przez weterynarza krople lub maść. Nasadę małżowiny trzeba chwilę pomasować (przyciskając ją do głowy kota), co pomoże równomiernie rozprowadzić specyfik. Na ogół w skład takiego farmaceutyku wchodzą środki owado – i roztoczobójcze, miejscowo działający antybiotyk oraz substancje uśmierzające ból. W zależności od przepisanego przez lekarza weterynarii lekarstwa, leczenie trwać może od 2 do 6 tygodni, przy powikłaniach nawet dłużej. Sposób i częstotliwość aplikacji również zależne są od rodzaju używanego specyfiku. leczenie ogólnoustrojowe – polega na podaniu zwierzęciu kilku zastrzyków. Ich ilość uzależniona jest od postępów w leczeniu. Niektórzy lekarze łączą to metodę z leczeniem miejscowym. leczenie zewnętrzne – tutaj do walki z pasożytem stosuje się powszechnie dostępne środki, aplikowane zazwyczaj na kark zwierzęcia. Metoda ta bywa również łączona z czyszczeniem uszu kota. Najlepsze efekty osiąga się we wczesnym stadium choroby, kiedy do czynienia mamy tylko z dorosłymi osobnikami świerzbowca, a nie z jego larwami. Zaraźliwość: Zwierzęta zarażają się bezpośrednio od siebie. Istnieje ogromne prawdopodobieństwo zachorowania wszystkich kotów, żyjących razem w jednym domu. Świerzbowcem usznym zarażone jest około 80 % populacji wolno żyjących kotów. Bibliografia: Autor porady: Agata Jaroszewicz Jestem absolwentką Policealnej Szkoły Zawodowej na kierunku technik weterynarii. W załodze ZOO-MARu pracuję od kwietnia 2016 roku. Najczęściej można mnie spotkać w sklepie przy ul. Opawskiej, jednak czasem w zastępstwie wędruję na Słowackiego bądź Rudzką. Najbardziej interesuje mnie behawiorystyka zwierząt, w szczególności psów. Jestem właścicielką 17-letniej suni Lejdi oraz 9-letniego kocurka Mańka. W wolnym czasie lubię jeździć na rolkach i łyżwach.
mgz0. 247 295 128 113 303 466 494 224 461
świerzb u kota w uszach
